Οι πολίτες αυτής της χώρας θα έπρεπε να αποκαλούνται καταναλωτές και όχι πολίτες

 
Απόσπασμα  από   συνέντευξη  της  Αμερικανίδας   συγγραφέα   Φραν    Λίμποβιτς    στη  Μαριλένα     Αστραπέλλου

Ποια η άποψή σας όσον αφορά την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ – βέβαια, δεν ξέρω αν η χρήση της λέξης «κρίση» είναι απόλυτα σωστή... 

«Μην ανησυχείς, μπορείς να την αποκαλείς κρίση. Οι μόνοι που δεν μπορούν να την αποκαλούν κρίση είναι αυτοί που την προκάλεσαν».

Και ποιοι είναι αυτοί;   «Κοίτα να δεις τώρα. Όλοι συμπεριφέρονται – και αυτό νομίζω ότι ισχύει και στην Ευρώπη – σαν να πρόκειται για μια φυσική καταστροφή, σαν την έκρηξη ενός ηφαιστείου ή σαν να πρόκειται για ένα μεταφυσικό μυστήριο. “Τι μπορούμε να κάνουμε; Αυτό μας συνέβη”. Είναι γελοίο! Στην πραγματικότητα οι αιτίες που προκάλεσαν την κρίση ήταν πολύ ανθρώπινες. Σε μια δημοκρατία, όταν τα πράγματα καταρρέουν, φταίνε οι άνθρωποι. Εδώ τουλάχιστον – όπου προφανώς έχω μεγαλύτερη επίγνωση του τι συμβαίνει σε σχέση με άλλα μέρη του κόσμου – η κρίση είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα έπειτα από 35 χρόνια πραγματικά κακής, φρικτής δημόσιας εκπαίδευσης και τις σκευωρίες των ανθρώπων που επωφελήθηκαν από αυτή την κατάσταση. Και οφείλεται και σε κάτι άλλο  : στο γεγονός ότι οι πολίτες αυτής της χώρας θα έπρεπε να αποκαλούνται καταναλωτές και όχι πολίτες».

Πώς αλλιώς να αποκαλούνται όταν στην ουσία τούς κυβερνούν πολυεθνικές;  «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι πολυεθνικές κυβερνούν αυτή τη χώρα. Πιστεύω, όμως, ότι έχει παρεξηγηθεί η έννοια της δημοκρατίας από τους Αμερικανούς. Η δημοκρατία είναι το πιο περίπλοκο πολίτευμα, διότι πρόκειται για μια αφύσικη μορφή διακυβέρνησης. Για παράδειγμα, οι φυσικές, αυθόρμητες μορφές οργάνωσης που σχηματίζουν τα παιδιά σε μια σχολική αυλή είναι είτε ένα σύστημα βασιλείας όπου ένα άτομο συμπεριφέρεται σαν βασιλιάς είτε ο φασισμός όπου ένα άτομο τρομοκρατεί τα υπόλοιπα. Αυτό γίνεται αναπόφευκτα, αν δεν χαλιναγωγηθούν τα ένστικτά μας. Η δημοκρατία είναι κάτι που πρέπει να διδαχθείς, χρόνο με τον χρόνο, για να το μάθεις. Και προϋποθέτει πολλά καθήκοντα από την πλευρά κάθε πολίτη. Δεν μπορείς να διατηρήσεις μια δημοκρατία  λέγοντας στους πολίτες: “Ψήφιζε μια φορά στο τόσο, αλλά τον υπόλοιπο καιρό κοίτα όλα όσα μπορείς να αγοράσεις!”. Εννοείται ότι οι πολυεθνικές θα κυριαρχήσουν».

Γιατί πιστεύετε ότι ο κόσμος δεν αντιδρά; «Είναι πιο φυσικό για τους ανθρώπους να είναι ατομιστές. Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει ότι έχει ευθύνες. Δεν αρκεί να ψηφίζεις. Δείτε τι έγινε με τον Ομπάμα. Όταν εμφανίστηκε ως υποψήφιος έγινε κάτι σαν μόδα, σαν να πρόκειται για ένα καινούργιο παπούτσι που πρέπει να αποκτήσεις και βγήκαν όλοι αυτοί οι νέοι (οι οποίοι, σημειωτέον, συνήθως δεν ψηφίζουν) και τον εξέλεξαν. Και αυτό ήταν το μόνο που έκαναν ποτέ. Ε, δεν είναι αρκετό. Όταν πήγα να ψηφίσω στις ενδιάμεσες εκλογές (midterm elections) στη γειτονιά μου – στην οποία, παρεμπιπτόντως, κατοικούν νέοι άνθρωποι και φοιτητές από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, να φανταστείς είμαι από τους μεγαλύτερους ηλικιακά –, ήμουν το πιο νεαρό άτομο που εμφανίστηκε να ψηφίσει!

ΒΗmagazino