Το να ισχυρίζεσαι «δεν ξέραμε» είναι ένα καθησυχαστικό, συλλογικό ψεύδος.

Όταν κάποιο βράδυ είμαι πιεσμένος, θυμωμένος, όταν καμιά φορά είμαι απελπισμένος, γράφω πολύ οργισμένα κείμενα, άρθρα πολεμικής, μερικές φορές με προσωπικές επιθέσεις. Δυστυχώς είμαι μεγάλος, με τους περισσότερους απ’ όσους συμμετέχουν σ’ αυτό που αποκαλείται δημόσιος διάλογος μεγάλωσα μαζί, πολλούς τους ξέρω προσωπικά. Ξέρω καλά πόσο κυνικοί, πόσο υστερόβουλοι, πόσο ανίκανοι είναι για οτιδήποτε άλλο πέρα από την υπεράσπιση του δικού τους συμφέροντος. Το πρωί όταν τα ξαναδιαβάζω, τα σκίζω, αρχίζω από την αρχή. Αντικαθιστώ τα ονόματα, γράφω για τις «δυνάμεις της ακινησίας». Ξαναγράφω ό,τι θέλω να πω πιο ήρεμα, πιο ψύχραιμα, αναγνωρίζω ελαφρυντικά, δέχομαι τις αλήθειες των άλλων. Πρέπει όλοι μαζί να προσπαθήσουμε να ξεφύγουμε από αυτόν το φαύλο κύκλο αυτοκαταστροφής που διαλύει την κοινωνία και σπρώχνει τις ζωές μας στον παραλογισμό και τη μιζέρια. Αν ηττηθούμε ως κοινωνία θα χάσουμε όλοι, δεν θα υπάρχουν κοινωνικές ομάδες, επαγγελματικές τάξεις που θα διασωθούν. Μόνο πολύ λίγοι ισχυροί θα κερδίσουν από μια επερχόμενη πτώχευση.

Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν αθώοι. Κάποτε ο Γκόρκι, πριν πάρα πολλά χρόνια, είχε γράψει ότι κανένας λαός του 20ού αιώνα δεν εξαπατήθηκε. Το να ισχυρίζεσαι «δεν ξέραμε» είναι ένα καθησυχαστικό, συλλογικό ψεύδος. Δεν υπάρχουν βλάκες. Είναι σωστό αυτό, είναι όμως αλήθεια ότι πολλές φορές οι λαοί αντιδρούν όπως οι άνθρωποι, μπερδεύονται, φοβούνται, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα, θέλουν να δραπετεύσουν, να βρουν ένα βολικό εχθρό για να του φορτώσουν την ευθύνη. Έτσι δεν κάνουμε όλοι στη ζωή μας;

Δεν υπάρχει άλλο φάρμακο γι’ αυτό παρά μόνο η ψυχραιμία, η συνεχής προσπάθεια, η γνώση. Μόνο πληροφορημένοι άνθρωποι μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της ζωής τους και να αντιδράσουν ορθολογικά για να τα διορθώσουν. Στοιχεία, γεγονότα, αριθμοί, προτεινόμενες λύσεις. Επιχειρήματα, συμπεράσματα. Έτσι μόνο αντιμετωπίζονται τα προβλήματα. Πάει καιρός που έχουμε καταλάβει, πρόσφατα το κατάλαβαν και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, ότι το ελληνικό πρόβλημα δεν είναι ένα πρόβλημα χρέους αλλά ένα πρόβλημα δημόσιας οργάνωσης, παραγωγικού μοντέλου, πολιτικού προσωπικού. Την οικονομική κρίση μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε. Την κρίση πολιτικού συστήματος φαίνεται ότι δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε. […]

Athens   voice

Φώτης   Γεωργελές