Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Προβλήματα των νέων και χρήση ναρκωτικών















Του  Ορέστη   Γιωτάκου*

Το  γεγονός  ότι η χρήση ψυχοδραστικών ουσιών από τους εφήβους  αποτελεί μάστιγα της σύγχρονης εποχής είναι αδιαμφισβήτητο. Όμως η χρήση ή η κατάχρησή τους από τους εφήβους δεν προκύπτει ξαφνικά στη ζωή τους και σπάνια είναι αποτέλεσμα ενός μόνο αιτιολογικού παράγοντα. Οι παράγοντες που συντελούν και δημιουργούν προϋποθέσεις για την εμφάνισή τους παρουσιάζονται τις περισσότερες φορές κατά την παιδική ηλικία, τότε που μπαίνουν οι πρώτες Βάσεις για τη δημιουργία αξιών, αρχών και στάσεων. Οι ραγδαίες αλλαγές και οι επιδράσεις που δέχεται σ' αυτή την ηλικία το παιδί από την οικογένεια, το σχολείο αλλά και από το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον είναι καθοριστικές για τη μετέπειτα εξέλιξή του.


Ωστόσο, η μεγάλη καμπή στη ζωή του έρχεται με το πέρασμά του στην εφηβεία, στην περίοδο όπου μέσα από έντονες σωματικές, γνωστικές, συναισθηματικές και κοινωνικές αλλαγές το παιδί θα μεταβεί από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή. Σε σωματικό επίπεδο, οι αλλαγές είναι αποτέλεσμα μιας σειράς ενδοκρινικών μεταβολών και περιλαμβάνουν: ωρίμανση γεννητικών οργάνων- εμφάνιση-ανάπτυξη δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου· επιτάχυνση της κατά μήκος αύξησης· αλλαγές στη σύσταση του σώματος, στα όργανα και στις λειτουργίες του οργανισμού.

Σε ψυχικό επίπεδο, η εφηβεία χαρακτηρίζεται από ενδο-ψυχικές ανακατατάξεις, που αφορούν πρώτα απ' όλα τον τρόπο με τον οποίο ο έφηβος αναγνωρίζει το σώμα του και την ταυτότητά του, η οποία μεταμορφώνεται. Αφορούν επίσης, έναν νέο τρόπο με τον οποίο ο έφηβος αναγνωρίζει τον έξω κόσμο και ενδιαφέρεται γι' αυτόν, τον τρόπο με τον οποίο επενδύει, ψυχικά, σε πρόσωπα και καταστάσεις. Για όλους αυτούς τους λόγους, η εφηβεία είναι μια ευάλωτη και εύθραυστη ηλικία, γεμάτη σύγχυση, υπερβολή και αντίφαση, επιρρεπής σε αυτοκαταστροφικές τάσεις. Η οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική κρίση, η πίεση από τις παρέες των συνομηλίκων, η κρίση στον θεσμό της οικογένειας, η απόρριψη και η εγκατάλειψη που συχνά βιώνουν από τους γονείς, η ματαιοπονία ενός πιεστικού εκπαιδευτικού συστήματος που θα μετατρέψει τους σπουδαστές σε λίγο καιρό σε άνεργους πτυχιούχους στη μεγάλη στρατιά των ανέργων που ολοένα και πληθαίνει, η έλλειψη στόχων, ιδεών, ιδανικών και αξιών, όλα αυτά δημιουργούν αδιέξοδα στους εφήβους. Έτσι, πέφτουν ευκολότερα στην παγίδα των ναρκωτικών.

Μέσα από τις ψυχοδραστικές/ψυχοτρόπες ουσίες οι έφηβοι αναζητούν τις λυτρωτικές λύσεις, επαναστατούν στις καταπιεστικές παραδοσιακές αξίες, αντιδρούν προς τους γονείς, διαμαρτύρονται για το κοινωνικό χάος, αναζητούν μια κοινωνική ταυτότητα, προσπαθούν να υποφέρουν λιγότερο, να νιώσουν έστω για λίγο δυνατοί, και αποζητούν τεχνητούς παραδείσους.

Η βαθιά μελέτη και ανάλυση των αιτίων που κατευθύνουν τον έφηβο προς το σκηνικό της ψευδούς αυτοϊκανοποίησης του κόσμου των ψυχοδραστικών ουσιών, όσο και τα σημάδια έγκαιρης αναγνώρισης της χρήσης τους, πριν αυτός φτάσει στο σημείο της σωματικής εξάρτησης, καθορίζουν τα θεμέλια της θεραπευτικής προσέγγισης και της προληπτικής αντιμετώπισης της χρήσης των καταστροφικών ψυχοδραστικών ουσιών.

Μεγαλώνοντας  δυνατούς  χαρακτήρες
Ορέστης  Γιωτάκος
Εφημερίδα   Καθημερινή

Ο Ορέστης Γιωτάκος γεννήθηκε το 1961 και τελείωσε τις βασικές του σπουδές στη Στρατιωτική Ιατρική στη Θεσσαλονίκη το 1985. Το 1992 απέκτησε την ειδικότητα του ψυχιάτρου στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός και το 1998 το master στις νευροεπιστήμες στο Institute of Psychiatry-Maudsley Hospital του Λονδίνου. Το 2003 περάτωσε επιτυχώς τη διδακτορική διατριβή της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με αντικείμενο τη σεξουαλική παραπτωματικότητα.
Έχει πλούσιο ερευνητικό και συγγραφικό έργο στο χώρο της ψυχιατρικής, ενώ τα τελευταία χρόνια το επιστημονικό του ενδιαφέρον έχει εστιαστεί στο χώρο της σεξουαλικής επιθετικότητας και παρέκλισσης. Είναι πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης και Πρόληψης της Σεξουαλικής Κακοποίησης και τακτικό μέλος της International Association for the Treatment of Sexual Offenders.


Δεν υπάρχουν σχόλια: