Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

Παράδοξος Μωυσής










Του Παντελή Μπουκάλα
Θα μπορούσε να θεωρηθεί μία από τις χαρακτηριστικότερες φωτογραφίες της νέας αιγυπτιακής εξέγερσης: ένας άνθρωπος προχωρημένης ηλικίας έχει καταφέρει ν’ ανέβει στην κορυφή ενός φοίνικα του Καΐρου και υψώνει εκεί τα χέρια του προς τον ουρανό. Στο δεξί κρατάει το Κοράνι. Στο αριστερό τον σταυρό. Σαν ένας παράδοξος Μωυσής που ξέρει πια, και η γνώση του αυτή δεν του επιτρέπει τον ενθουσιασμό. Μάλλον δεν απευθύνεται προς τον Θεό του Κορανίου και τον Θεό των Ευαγγελίων, για να τους παρακαλέσει να παρέμβουν κατευναστικά στα ανθρώπινα πάθη και να εγκαθιδρύσουν επιτέλους τη δικαιοσύνη και την ειρήνη. Το μήνυμά του, το δικό του ευαγγέλιο ή κοράνιο, δεν απαρτίζεται από λέξεις αλλά από δύο σύμβολα μόνο, και απευθύνεται στους θνητούς. Προτείνοντας σαν ισότιμες και ισοδύναμες τις δύο θρησκείες, τον χριστιανισμό και τον ισλαμισμό, εύχεται την πιθανόν ανέφικτη ειρηνική συνύπαρξή τους· στην ουσία όμως συμβάλλει στην αλληλοεξουδετέρωσή τους ως πηγών ενός πάθους που ιστορικά αποδείχθηκε καταστροφικό και όχι δημιουργικό. Αν υπάρχει μήνυμα στο διάβημά του, είναι απλό: οι άνθρωποι οφείλουν να προσπαθήσουν να βρουν έναν τρόπο δίκαιης συμπόρευσης, ελευθερωμένοι από τον θρησκευτικό φανατισμό.


Τον φανατισμό που σαν λέξη έχει τη ρίζα του ακριβώς στο ιερό των θρησκειών, στο fanum των Λατίνων και στους Fanatici, τους θεόληπτους ιερείς της Κυβέλης και της Ίσιδας, που πάνω στην έκστασή τους ή βυθισμένοι σε καταληψία, πλήγωναν βαριά το σώμα τους με μαχαίρια και μαστίγια. Οπως έκαναν ή συνεχίζουν να κάνουν, σαν από κοινού κληρονόμοι, οι αυτομαστιγούμενοι χριστιανοί κατά τον Μεσαίωνα και οι σιίτες μουσουλμάνοι, που αυτοτιμωρούνται μέχρις αιμορραγίας κατά την Ασούρα, την επέτειο του θανάτου του ιμάμη Αλ Χουσεΐν, εγγονού του Μωάμεθ.

Μονάχα οι εθελοτυφλούντες πιστοί του ενός ή του άλλου «μοναδικού θεού» δεν βλέπουν πόσα κοινά στοιχεία έχουν οι θρησκείες, εν ονόματι των οποίων μυριάδες άνθρωποι έσφαξαν και σφαγιάστηκαν στο κύλισμα της Ιστορίας. Μοιράζονται βέβαια και πράγματα αίσια, φιλάνθρωπα. Ωστόσο, τα κοινά τους γνωρίσματα που συνήθως αναδεικνύονται και επιβάλλονται, είναι όσα σχετίζονται με την πυγμή, τη βία και την επικράτηση. Εξωθώντας σε δρόμους δυστυχίας τη ζωή των ανθρώπων.

Εφημερίδα   Καθημερινή


Δεν υπάρχουν σχόλια: