Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Τι είν’ η πατρίδα μας ;















Υπάρχουν δύο ειδών Έλληνες : υπάρχουν εκείνοι που κάνουν τη δουλίτσα τους και εκείνοι που δουλεύουν.

Υπάρχουν εκείνοι που καίνε τα δάση κι εκείνοι που καίγονται.

Εκείνοι που χτίζουν στα καμένα κι εκείνοι που τρέχουν στις αναδασώσεις.


Υπάρχουν εκείνοι που καταθέτουν το περίσσευμά τους στις ελβετικές τράπεζες κι εκείνοι που καλούνται από το υστέρημά τους να πληρώσουν τα σπασμένα.

Εκείνοι που παρκάρουν όπου βρουν κι εκείνοι που αναζητούν απεγνωσμένα τρόπο να περάσουν ανάμεσα στα παρκαρισμένα.

Εκείνοι που γεμίζουν με σκυλόσκατα τα πεζοδρόμια κι εκείνοι που, με την τσίμπλα στο μάτι, κάνουν ζιγκ-ζαγκ στις νεραντζιές για να τα αποφύγουν.

Εκείνοι που κολυμπάνε ξέγνοιαστοι σε αδήλωτες πισίνες κι εκείνοι που κολυμπάνε στον ανασφάλιστο ιδρώτα τους.

Εκείνοι που αγοράζουν βίλες με τις μίζες  – και με το αζημίωτο, μάλιστα – κι εκείνοι που ξεσπιτώνονται προκειμένου να καλυφθούν οι ζημιές.

Υπάρχουν εκείνοι που, αν και καταδικασμένοι, κυκλοφορούν ελεύθεροι κι εκείνοι που είναι καταδικασμένοι να παρακολουθούν ανήμποροι το στημένο παιχνίδι.

Υπάρχουν εκείνοι που μπαινοβγαίνουν απ’ τα παράθυρα των νόμων κι εκείνοι που, αν και ίσοι μπροστά στο νόμο, τρώνε πάντα πόρτα.

Υπάρχουν εκείνοι που προμηθεύουν το Δημόσιο καταληστεύοντάς το και εκείνοι που, αφού πλήρωσαν τις εισφορές τους, τώρα βλέπουν τις παροχές τους να περικόπτονται για να ξορκίσουν τα ελλείμματα.

Ο κατάλογος μοιάζει ατελείωτος. Το χάσμα έχει βαθύνει τόσο που μοιάζει πλέον αγεφύρωτο.

Κυρίως επειδή ανάμεσά τους, εδώ και δεκαετίες, υπάρχει μια κυβέρνηση που, ανεξαρτήτως ιδεολογικής απόχρωσης, ανέχεται και συντηρεί –αν δεν εκτρέφει κιόλας– τους πρώτους, ενώ εκμεταλλεύεται συστηματικά τους δεύτερους.

Οι πρώτοι, προφανώς, θα κάνουν τα πάντα για να μην αλλάξει τίποτε.

Οι δεύτεροι δεν κάνουν σχεδόν τίποτε, αν και θα ήθελαν να αλλάξουν όλα.

Α, ναι – παραλίγο να το ξεχάσω...
Υπάρχουν εκείνοι που θέλουν να στείλουν κακήν κακώς όλους τους ξένους πίσω στην πατρίδα τους κι εκείνοι που νιώθουν μονίμως ξένοι μέσα στην ίδια τους τη χώρα.
Νίκος   Παναγιωτόπουλος
Συγγραφέας
Athens   voice

Δεν υπάρχουν σχόλια: