Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Μια μέρα στο σχολείο ...













Το  κινητό   χτυπά.  Ώρα για σχολείο! Για ακόμη μια φορά δεν μπορώ να σηκωθώ. Θέλω να  κοιμηθώ  λίγο  ακόμη. Είναι τόσο ωραία κάτω από τα σκεπάσματα! Μετά από λίγη ώρα, σηκώνομαι γρήγορα γρήγορα να ετοιμάσω τα βιβλία μου, γιατί χθες βράδυ με πήρε ο ύπνος στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση. Ε να μη φάω και μια μπουκιά από το πρωινό που ετοίμασε η μαμά; Η μέρα  προβλέπεται δύσκολη. 

Πρώτη ώρα φυσική. Πωοο…Πρέπει να βιαστώ, γιατί ο κύριος Τάδε δε μας βάζει μέσα,  ακόμη κι αν αργήσουμε  μόνο ένα λεπτό. Τελικά, μετά από πολύ τρέξιμο πρόλαβα! Ουφφ… 

Πάλι τα ίδια πρώτη ώρα.. Μόνος του τα λέει, μόνος του τα ακούει.. ΄Οπου να  ναι θα χτυπήσει η πόρτα… Να τη και η Κατερίνα που πάντα αργεί και τη βάζει μέσα χαριστικά. Ρίχνω μια ματιά γύρω μου και βλέπω 11 παιδιά να κοιμούνται  πάνω στα θρανία. Μόνο  η Σοφία προσέχει στο μάθημα. Τα παιδιά στο τελευταίο θρανίο συζητούν για την ταινία που είδαν χθες το βράδυ. Οι υπόλοιποι τον κοιτούν. Κανείς, όμως, δε του δίνει σημασία. Ρωτάει ποιος θα σηκωθεί στον πίνακα και κανείς δε σηκώνει χέρι. 

Το κουδούνι για το πρώτο διάλειμμα χτυπά και τα παιδιά ξυπνούν. 

Δεύτερη και τρίτη  ώρα αρχαία. Πολύ βαρετό μάθημα. Πώς θα περάσουν  αυτές οι δύο ώρες; Δύσκολο πρόγραμμα το σημερινό. Μπαίνει μέσα η κυρία Τάδε. Τι περίεργη που είναι. Πάλι κάτι βρήκε για να φωνάξει για τη συμπεριφορά μας. Κανείς δεν έχει διαβάσει τη μετάφραση και αρχίζει να φωνάζει ξανά. Και σ’ αυτήν όμως κανείς δε δίνει σημασία. Κάποιοι κοιτούν στο προαύλιο, κάποιοι παίζουν κρεμάλα πάνω στο θρανίο και κάποιοι στέλνουν μηνύματα με το κινητό τους. Άλλοι βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν τις ασκήσεις του φροντιστηρίου που δεν πρόλαβαν να κάνουν το προηγούμενο απόγευμα. Μόνο τα παιδιά της θεωρητικής προσέχουν και προσπαθούν να της πιάσουν  την κουβέντα.  Η συζήτηση και η φασαρία ξεκινούν! 

Το κουδούνι χτυπά και ο εφημερεύων καθηγητής έρχεται! Μας βγάζει όλους έξω από τις τάξεις και εμείς από  αντίδραση παίρνουμε καρέκλες και καθόμαστε στο διάδρομο. Μ’ αυτά και μ’ αυτά πέρασαν οι τρεις πρώτες ώρες. 

4η ώρα άλγεβρα. Δε μιλάει κανείς μέσα στην τάξη, γιατί ο καθηγητής είναι πολύ αυστηρός. Όλοι τον κοιτούν, ακόμη και αν δεν τον παρακολουθούν. Άλλοι σκέφτονται τα φροντιστήρια που έχουν το απόγευμα και άλλοι το φαγητό που έχουν το μεσημέρι.  

5η ώρα βιολογία. Αυταρχική καθηγήτρια,  παρόλο που δεν το παραδέχεται. Εξετάζει το μάθημα με ένα περίεργο τρόπο που κομπλάρει τα παιδιά. Όπως πάντα, έχουν διαβάσει μόνο τα κορίτσια της δεξιάς σειράς. Φωνάζει στους υπόλοιπους, αλλά μετά από λίγο το ξεχνά και πάει παρακάτω. Κάνει παράδοση το επόμενο μάθημα και όλοι την παρακολουθούν, γιατί είναι πολύπλοκο  και πρέπει να καταλάβουμε αυτά που λέει, αφού - μας  προειδοποιεί - θα τα βάλει και στο διαγώνισμα. Μόνο τα παιδιά στο τελευταίο θρανίο δεν την παρακολουθούν και έχουν ξαπλώσει πάνω στο θρανίο.

6η ώρα γυμναστική. Α! Εκεί όλα είναι διαφορετικά. Κατεβαίνουμε κάτω, συναντάμε το γυμναστή και παίρνουμε παρουσίες. Μας λέει ότι θα τρέξουμε γύρω από το προαύλιο, αλλά η Ιωάννα τελικά τον πείθει και μας δίνει μπάλες για να παίξουμε βόλεϊ. Αγόρια vs κοριτσιών. Τα κορίτσια στην αρχή χάνουν, αλλά όλα ανατρέπονται στο δεύτερο σετ. Τα αγόρια χάνουν και κάνουν κάμψεις όπως συνήθως. Τα κορίτσια γελούν και κοροϊδεύουν. 

7η ώρα θρησκευτικά. Τα περισσότερα παιδιά κάνουν κοπάνα γιατί βαριούνται. Αλλάζουμε θέσεις και πηγαίνουμε όλοι προς το παράθυρο, αφού το άλλο τμήμα… έχει γυμναστική. Μιλάμε μεταξύ  μας και κάνουμε πλάκες. Η καθηγήτρια είναι μόνο φωνή. Απειλεί συνεχώς ότι θα βάλει απουσία σε όλους, ακόμη και στο τελευταίο λεπτό. Ποτέ όμως δεν το κάνει. Είμαστε  όλοι με το ρολόι στο χέρι. Το κουδούνι…13:45! Aχ, σπίτι…. Τίποτα όμως δεν τελείωσε..

 Όλα τώρα αρχίζουν..  Τρώω γρήγορα, γιατί πρέπει να κάνω επανάληψη τη θεωρία των μαθηματικών. Έχω φροντιστήριο 3-5. Η κυρία μου έρχεται και το ταξίδι στον κόσμο των μαθηματικών ξεκινά. Μετά έχω μία ώρα κενό. Πρέπει να διαβάσω για την επόμενη μέρα στο σχολείο. Αντιγράφω τις ασκήσεις των μαθηματικών και της φυσικής από το τετράδιο του φροντιστηρίου στο τετράδιο του σχολείου. Πάει κι αυτό. Η ώρα πήγε 6:30. Έχω φυσική στις 7. Κοιτάω μία φορά την θεωρία και ελέγχω μήπως έχω ξεχάσει κάποια άσκηση. Όλα μια χαρά. Πέρασε η ώρα. 

Το μάθημα της φυσικής τελείωσε και είναι 8:30. Η μαμά έχει φτιάξει  πατάτες τηγανιτές με  κάτι  άλλο... Τι ωραία! Τρώω τις πατάτες αλλά κοιτάω και τηλεόραση. Πώς βαριέμαι να διαβάσω φυσική για το αυριανό φροντιστήριο.  Το πήρα απόφαση. Πάω να διαβάσω.

 Η  ώρα  11.30. Έκανα ό,τι μπορούσα. Τα υπόλοιπα θα τα κάνω αύριο στο σχολείο, στην ώρα των θρησκευτικών. Τα μάτια μου κλείνουν. Ώρα για ύπνο. Τίποτε όμως δεν τελειώνει. Με το φως της μέρας όλα ξεκινούν από την αρχή.
Βασιλική   Ζακυνθινού
Μαθήτρια  Β  Λυκείου

Δεν υπάρχουν σχόλια: