Καμιά φορά θεωρούμε κάποια πράγματα δεδομένα.
Συνειδητοποίησα ότι σήμερα μίλησα μέσω net με τις φίλες μου που μένουνε στη Βιέννη, με τον αδερφό μου και τον ξάδερφό μου στο Κάιρο, με το μωρό μου στη Μυτιλήνη, με καναδυό συμφοιτητές μου που είναι στην Αγγλία, με ένα φιλαράκι στην Ίο, με κάποιους συμφοιτητές μου από Σουηδία- ένας ήταν στην Σαουδική Αραβία...
Και μετά σου λένε η τεχνολογία απομακρύνει τους ανθρώπους.
Όταν στην τρίτη λυκείου ετοιμαζόμασταν για πανελλαδικές και μας λέγανε ότι σε ένα τέτοιο θέμα θα γράψετε τα θετικά και τα αρνητικά, αλλά θα πρέπει να δείξετε ότι η τεχνολογία -και δη το Internet- αποξενώνει τους ανθρώπους. Εγώ τσινούσα. Για μένα είναι ένα μέσο επικοινωνίας απαράμιλλο. Και δεν μιλάω μόνο για την ευκολία του Icq (ή του msn) που τότε (98) ήταν σε εμβρυακό στάδιο αλλά και για το email που από τότε με βοηθούσαν να είμαι σε επαφή με τους φίλους μου και ας ζούσα μακριά.
Λένε ότι χάνετε η προσωπική επαφή. Αντιθέτως. Τον ξάδερφο μου που έλεγα, όταν μέναμε και οι δύο Αθήνα, τον έβλεπα σπάνια. (Είναι τεράστια και αυτή η κωλοπόλη). Τώρα μιλάμε μέρα παρά μέρα σχεδόν. Θα πούμε μια καλημέρα. Θα μάθω νέα του. Σίγουρα δεν είναι το ίδιο σαν το να αράζαμε και να πίναμε ένα καφέ, αλλά καλύπτουμε το κενό του ενός χρόνου που έχουμε να τα πούμε από κοντά.
Tα Blogs. Βλέπω (διαβάζω) κόσμο. Σκέψεις. Προβληματισμούς. Προβληματίζομαι και εγώ. Μου δίνουν λύσεις. Έστω και άγνωστοι, νιώθω ότι κάποιους ανθρώπους τους ξέρω. Μοιράζομαι με κάποιους αυτά που σκέφτομαι. Όχι όλα ίσως. Όχι πάντα όσο ειλικρινά θα τα έγραφα στο ημερολόγιο μου. Αλλά θα δω κάποια σχόλια από ανθρώπους με διαφορετικές απόψεις. Που ίσως να είναι τελείως αλλού. Που ίσως θα μου δώσουν μια τελείως διαφορετική οπτική, που δεν θα την μάθαινα ποτέ, γιατί δεν πιάνεις κουβέντα με έναν άγνωστο στο δρόμο...
Διαβάζω και γνωστούς. Μαθαίνω νέα της nenyas, του strabadiou και του "κακού" compiler που μένουμε πλέον μακριά, του vivliofagou που αλλιώς πιστεύω θα χανόμασταν, της tzopis που διαβάζω και πράγματα που και ας μιλάμε 5 φορές την μέρα στο τηλέφωνο δεν τα λέμε, του firedragon που ακριβώς το ίδιο όπως και με την tzopi, της gatoulas που είχα να τη δω από τότε που πήρα πτυχίο...
Δεν ξέρω. Όλη μέρα σήμερα ήμουν ή μπροστά στο pc ή στα (τυπωμένα) pdf μου (στο κρεββάτι) ή στην tv. Δεν βγήκα καν στην αυλή. Ακόμα και με την tzopi (μένουμε και....5 λεπτά μακριά?) μιλήσαμε στο msn, να βρεθούμε δεν αξιωθήκαμε. Αύριο πάλι μέρα είναι.
Από το διαδίκτυο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου