[…]Τα blogs με τη σημερινή τους μορφή έκαναν την εμφάνισή τους το 1998, όταν πολλοί από όσους διέθεταν προσωπικές ιστοσελίδες άρχισαν να τις χρησιμοποιούν, προκειμένου να δημοσιεύσουν συνδέσεις - παραπομπές σε άλλες ιστοσελίδες που είχαν ανακαλύψει και τους είχαν κινήσει το ενδιαφέρον. Στις αρχές του 1999 υπήρχαν μόνο μερικές εκατοντάδες ιστολόγια, ενώ 12 μήνες αργότερα υπήρχαν χιλιάδες. Το 2003 υπολογίζεται ότι υπήρχαν 2 εκατ. ιστολόγια σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περισσότερα από 100 εκατ. blogs σε ολόκληρο τον κόσμο, εκ των οποίων τα 15 εκατ. θεωρούνται ενεργά.
Στη χώρα μας η πρώτη μεγάλη έκρηξη των blogs σημειώθηκε το 2003. Εκείνη τη χρονιά τα ελληνικά blogs δεν ξεπερνούσαν τις κάποιες δεκάδες. Σήμερα είναι άγνωστος ο ακριβής αριθμός τους. Μερικοί αναφέρουν ότι ξεπερνούν τα 15.000, ενώ πριν από λίγες ημέρες αναφέρθηκε ότι στη χώρα μας «υπάρχουν περίπου 40.000 blogs και πολλοί περισσότεροι bloggers» αριθμός που εκτιμάται υπερβολικός.
Ανωνυμία στο Διαδίκτυο
Ένα κομβικό σημείο στην όλη υπόθεση είναι η δυνατότητα που παρέχει το Διαδίκτυο στους χρήστες του να «ιστολογούν» ανώνυμα. Για την ανωνυμία στο Διαδίκτυο έχουν γίνει πολλές συζητήσεις και έχουν ακουστεί απόψεις από όλες τις πλευρές. Από τη μία, βρίσκονται οι πολέμιοι της ανωνυμίας που υποστηρίζουν ότι δεν δικαιούται κάποιος να γράφει ανώνυμα, από τη στιγμή που ουσιαστικά αναρτά τα γραπτά του στο Διαδίκτυο και στην πράξη «δημοσιογραφεί». Από την άλλη, βρίσκονται οι υπέρμαχοι της ανωνυμίας οι οποίοι τονίζουν ότι δίνει τη δυνατότητα όχι μόνο για πιο ελεύθερη έκφραση, αλλά και διευκολύνει την καταγγελία και την αποκάλυψη εγκληματικών δραστηριοτήτων, προστατεύοντας ταυτόχρονα τον καταγγέλοντα από πιθανά αντίποινα εκ μέρους των ανθρώπων που θίγονται από τις καταγγελίες.
Βέβαια, όπως κάθε «εργαλείο», τα blogs μπορεί εν δυνάμει να χρησιμοποιηθούν για εγκληματικές δραστηριότητες όπως ο εκβιασμός. Όπως, όμως, παρατηρεί ο blogger Talos «εν δυνάμει το στυλό στην τσέπη μου είναι φονικό όπλο, χωρίς να προκύπτει εκ του γεγονότος αυτού η ανάγκη να δημιουργήσουμε νομικό πλαίσιο για να προστατέψουμε την κοινωνία από τα επικίνδυνα στυλό».
Το ζήτημα της ελευθερίας
Ένα από τα μεγαλύτερα προτερήματα των blogs και τελικά και η μεγάλη τους κατάρα είναι οι σχολιαστές. Η γοητεία των ιστολογίων έγκειται στη δυνατότητα που παρέχουν στους αναγνώστες τους να σχολιάζουν όσα διαβάζουν και όχι μόνο. Η αμφίδρομη αυτή επικοινωνία αποτελεί βασικό μέρος του «ιστολογείν» και το διαχωρίζει από τα παραδοσιακά έντυπα, όπου η διαδραστικότητα περιορίζεται στις στήλες με τα γράμματα των αναγνωστών και δεν έχει τίποτε από την αμεσότητα των ιστολογίων. Για το λόγο αυτό σήμερα οι μεγαλύτερες εφημερίδες και τα πιο έγκυρα περιοδικά στον κόσμο έχουν δημιουργήσει τα δικά τους blogs τα οποία γράφονται από συντάκτες και είναι ανοικτά στον σχολιασμό από τους αναγνώστες.
Εδώ, όμως, βρίσκεται και ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των blogs: οι ανώνυμοι σχολιαστές, που εκμεταλλεύονται τη δυνατότητα του σχολιασμού για να δημοσιεύσουν υβριστικά σχόλια τόσο εναντίον των διαχειριστών του ιστολογίου όσο και κατά παντός ασχέτου. […]
Χρειάζεται νέο νομοθετικό πλαίσιο;
[…] Ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Ν. Αλιβιζάτος επισημαίνει: «Έχω την εντύπωση ότι οι bloggers ναι μεν έχουν το δικαίωμα να γράφουν ό,τι θέλουν στο blog τους στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης, αλλά από την άλλη αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν και καμία ευθύνη γι΄ αυτά που γράφουν. Ένας κουκουλοφόρος πιθανόν να έχει το δικαίωμα να διαδηλώσει με κουκούλα, αλλά, αν προβεί σε εγκληματικές πράξεις, πρέπει να μπορεί κάποιος να του τη βγάλει. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τα blogs. Μπορεί μεν ο οιοσδήποτε να γράφει ό,τι θέλει στο blog του, αλλά θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα, εφόσον αυτό που γράφει αποτελεί αξιόποινη πράξη, να μπορεί να εντοπιστεί. Τεχνολογικά μπορεί να μην είναι πάντα εφικτό κάτι τέτοιο, αλλά έχω την εντύπωση ότι προς τα εκεί βαδίζουμε». […]
Δημήτρης Γαλάνης
Εφημερίδα το Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου