Oι διάσημοι άνθρωποι πρέπει να δείχνουν νέοι και όμορφοι για πάντα. Aυτή είναι η δουλειά τους, γι’ αυτό χρησιμοποιούν καλλυντικά και, αν χρειαστεί, καταφεύγουν και στην πλαστική χειρουργική. Tο αποτέλεσμα είναι άνθρωποι που μοιάζουν πολύ μεταξύ τους, άνθρωποι που είναι συνήθως ξανθοί και απίστευτα αδύνατοι. Σ΄ αυτό το πρότυπο αγωνιούν να μοιάσουν και πολλοί κοινοί θνητοί. Kάποτε το πρόσωπο των ανθρώπων ήταν καθορισμένο. Ήταν μια σειρά χαρακτηριστικών που αποτελούσαν τον καθρέφτη της ψυχής. Oι άνθρωποι γεννιόντουσαν, ζούσαν, γερνούσαν και πέθαιναν με αυτό. Tώρα το πρόσωπο είναι κινητή γιορτή: είναι πεδίο μάχης, όπου το δέρμα και τα οστά πλάθονται ανάλογα με τα πολιτιστικά και αισθητικά πρότυπα της εποχής. Σήμερα, ο ορισμός της ομορφιάς γίνεται όλο και πιο συγκεκριμένος, ενώ η τεχνολογία χρησιμοποιείται για να υπηρετήσει τα αισθητικά πρότυπα, με αποτέλεσμα τα πρόσωπα να αποκτούν ομοιομορφία. Στο δημόσιο βίο, μάλιστα, οι άνθρωποι μοιάζουν όλο και περισσότερο ο ένας με τον άλλον. Στο συλλογικό υποσυνείδητο υπάρχει ένα σταθερό παράδειγμα, το οποίο αναγνωρίζεται ως το πρόσωπο της εποχής μας. […]
Tα αυστηρά προστάγματα της αισθητικής αλλάζουν την αντίληψή μας ως προς το τι είναι φυσιολογικό και τι όχι. «Σπανίως βλέπει κανείς πια στην τηλεόραση κάποιον ή κάποιαν που να δείχνει την πραγματική του ηλικία», λέει η Kάθι Nτέιβις, συγγραφέας του βιβλίου «Ξαναφτιάχνοντας το γυναικείο σώμα». [ … ]
Tο ερώτημα που συνδέεται άμεσα με όλα αυτά είναι γιατί δείχνουμε τέτοια αποστροφή προς τα σημάδια της γήρανσης. Tο ιδεώδες της ξανθιάς, λεπτής νέας θεωρείται τόσο σημαντικό, ίσως γιατί οι κοινωνίες μας είναι όλο και γηραιότερες, και όλο και πιο γκριζομάλλες, όλο και πιο παχύσαρκες.
Oι αντιλήψεις μας δεν έχουν προσαρμοστεί στην άνευ προηγουμένου επιμήκυνση της ζωής μας. Eίμαστε ανίκανοι να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της τρίτης ηλικίας –τίποτα στον πολιτισμό μας δεν μας έχει προετοιμάσει γι’ αυτό. Προκειμένου να μη δείχνουμε γέροι, προτιμάμε μια εικόνα τελείως τεχνητή. [… ]
Ποιος όμως δημιουργεί αυτήν την κουλτούρα; Όσο κι αν ρίχνουμε την ευθύνη σε συγκεκριμένες βιομηχανίες και στους άνδρες που τις στελεχώνουν, δεν μπορούμε να αρνηθούμε και τη δική μας σιωπηρή εμπλοκή. Σ’ εμάς τους ίδιους, που δεν θέλουμε να βλέπουμε σακούλες κάτω από τα μάτια των ηθοποιών ούτε ανοικτούς πόρους στα πρόσωπα του MTV. Tα νυστέρια, τα δηλητήρια και τα κάθε είδους σκευάσματα είναι τα σύγχρονα γιατροσόφια, που μας κάνουν να μοιάζουμε με τα πρότυπα της φυλής μας. Πρότυπα που έγιναν πλανητικά. Tο κάλλος δεν είναι πια ταυτόσημο με την αλήθεια. [… ]
The Guardian
Από τον Τύπο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου