Κράτος και εγκληματικότητα

 Η εγκληματικότητα δεν είναι εγγενές φαινόμενο• ουδείς γεννιέται μ' εγκληματικά ένστικτα, όπως μερικοί προσπαθούν να μας πείσουν για να δικαιολογήσουν προφανώς την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων.

Εύκολα κάποιος αντιλαμβάνεται ότι είναι καθαρά κοινωνικό φαινόμενο. Η εγκληματικότητα ανθεί εκεί όπου ευδοκιμούν η ανεργία, ειδικά στους νέους, οι άθλιες συνθήκες ζωής, οι τεράστιες κοινωνικές ανισότητες• μέσα σ' ένα αυταρχικό κράτος εντέλει, που ενδιαφέρεται μόνο για τους «εκλεκτούς» του. Σ' ένα κράτος, που δεν τολμά ν' αγγίξει τον πλούτο των ολίγων ώστε ν' ανακατανεμηθεί στη συνέχεια, ή να πάρει τέτοια μέτρα ώστε να ανακουφιστούν οι ασθενέστερες οικονομικά τάξεις.

Αντ' αυτού βλέπουμε ένα έντρομο κράτος να προσπαθεί να θωρακίσει την ασφάλεια των πολιτών με κατασταλτικά μέτρα και έντονη αστυνόμευση ή προτείνοντας στους πολίτες να αγοράσουν υψηλής αποτελεσματικότητας κλειδαριές ασφαλείας... Φοβούνται -λέει- οι πολίτες και ζητούν περισσότερη αστυνόμευση. Αλλ' αυτό είναι μια εσχάτη, αναποτελεσματική λύση. [ … ]
Και αυτό βεβαίως το εκμεταλλεύεται η εκάστοτε εξουσία και επιδίδεται σε γενικές διώξεις ,καταπατώντας έτσι δικαιώματα και προσωπικά δεδομένα, εισβάλλοντας στα σπίτια μας παράνομα και με βία, εξευτελίζοντας προσωπικότητες, αδιαφορώντας για την ελάχιστη αξιοπρέπεια του καθενός. [ … ]

Η εγκληματικότητα δεν καταπολεμείται με κατασταλτικά μέτρα, αντιθέτως η λήψη τέτοιων μέτρων την ενδυναμώνει, πολλώ μάλλον όταν το υπάρχον σύστημα βουλιάζει στην ανικανότητα, τη διαφθορά, την εύνοιά του στους ολίγους και την εχθρική του συμπεριφορά προς τους αδύναμους. [ … ]

Από τον Τύπο
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ