Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

5 λόγοι που καθιστούν την Ευρώπη μη βιώσιμη...

Oι Ευρωπαίοι ηγέτες θυμίζουν νηπιαγωγείο











Του   Μιχάλη   Αγραφιώτη

Τους τελευταίους μήνες ακούγονται πολύ έντονα  σενάρια για κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τις τελευταίες μέρες εντείνονται συνεχώς. Δυστυχώς, αυτά τα σενάρια δεν είναι και τόσο επιστημονικής φαντασίας. Έχουν μια δόση αλήθειας, ανεξάρτητα από  το  γεγονός  ότι  είναι δύσκολο να πραγματοποιηθούν. Η Ευρώπη αποδεικνύει ότι είναι αδύναμη να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις των εξελίξεων σε διεθνές επίπεδο.  Τη στιγμή που έπρεπε να παίρνει αποφάσεις εν ριπή οφθαλμού και να αντιδρά ως μια γροθιά, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θυμίζουν νηπιαγωγείο, ανίκανοι να λάβουν έγκαιρα   ουσιαστικές αποφάσεις για το μέλλον της Ευρώπης.


Οι λόγοι που καθιστούν την Ευρώπη προϊόν με ημερομηνία λήξης, εντοπίζονται δια  γυμνού οφθαλμού.
Ο πρώτος λόγος είναι ότι υπάρχει έλλειψη πολιτικής συλλογικότητας ανάμεσα στους ηγέτες και τις κυβερνήσεις. Όταν δεν μπορεί μια ομάδα ηγετών να χαράξει μια συγκεκριμένη πολιτική,  δεν  μπορεί να ορθοποδήσει αυτή η κοινότητα κρατών. Δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, με τη νοοτροπία που κινούνται οι Ευρωπαίοι ηγέτες, να βρεθούν λύσεις για την επιβίωση της Ευρώπης. Οι ηγέτες της είναι πολιτικά νήπια... Ίσως όμως να φταίει αυτό που λέει η παροιμία, «όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει...».

Δεύτερος λόγος είναι ότι οι οικονομίες της Ευρώπης δεν μπορούν να συμβαδίσουν. Υπάρχει μεγάλη διαφορά τάσεων και δυναμικής στα κράτη, με αποτέλεσμα να έχουμε μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων και με διαφορές. Η αξία του νομίσματος δεν είναι παντού η ίδια, ενώ οι Ευρωπαίοι δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες. Συμπέρασμα είναι ότι ορισμένα κράτη σκέφτονται συμφεροντολογικά εναντίον άλλων, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει οικονομική συνοχή και ισορροπημένη ανάπτυξη.

Τρίτος λόγος είναι ότι δεν υπάρχει ευελιξία στους μηχανισμούς της Ένωσης, δεν υπάρχουν ισχυρά πολιτικά όργανα για να πάρουν από κοινού αποφάσεις και,  αν προχωρούν σε κάποια απόφαση, είναι αυτή που βολεύει τα ισχυρά κράτη, ενώ τα αδύναμα κράτη ακολουθούν ως ουραγοί. Αυτό συμβαίνει και με τους Ευρωβουλευτές και με την  Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σε μια χώρα με κοινή εθνική σκέψη οι εκπρόσωποι μπορούν να καταμεριστούν πληθυσμιακά. Σε μία ένωση κρατών, εθνικών κρατών με εθνικοκεντρική απόχρωση, τα πληθυσμιακά κριτήρια στην εκπροσώπηση υπηρετούν τις ισχυρές χώρες εις βάρος των άλλων.

Τέταρτος λόγος είναι ότι η Ευρώπη, εκτός των άλλων, δεν έχει   κοινή αναπτυξιακή πολιτική, κοινή πολιτική εξαγωγών, κοινή εξωτερική πολιτική και πολλά αλλά. Κάθε κράτος ουσιαστικά κάνει του κεφαλιού του και οδηγεί την κοινή αγορά σε εσωτερικό πόλεμο, αντί να συνασπιστεί απέναντι στους ανταγωνιστές,  όπως την Κίνα και τις ΗΠΑ. Δυστυχώς, το πολιτικό πρόβλημα που ανέφερα στον πρώτο λόγο μεταφέρεται  και στο οικονομικό και στο αναπτυξιακό  επίπεδο.

Τέλος, πέμπτος και βασικότερος λόγος είναι ότι η Ευρώπη δεν θα μπορέσει ποτέ να σκεφτεί συλλογικά όπως σκέφτεται ένα έθνος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες  προτάσσουν  πάντα το εθνικό στοιχείο, από την καθημερινότητά τους έως την ιστορία τους. Η Ευρώπη, απεναντίας, αποτελείται από πολλά έθνη που συγκροτούν  μεν μια ένωση, δεν μπορούν όμως να σκεφτούν με εθνική ευρωπαϊκή συνείδηση.  Γι’  αυτό υπάρχει το Αμερικανικό  Έθνος,  αλλά  δεν θα μπορούσε ποτέ να ακούσει κανείς για  Ευρωπαϊκό Έθνος...

Ό,τι και αν κάνουμε, κάποια πράγματα δεν αλλάζουν στο μυαλό του ανθρώπου... Ό,τι και να γίνει, πρέπει να υπάρξουν δραματικές αλλαγές στο σκηνικό της Ευρώπης, για να μπορέσει να υπάρξει. Πρέπει να το πιστέψουν οι ηγέτες αλλά κυρίως οι λαοί της Ευρώπης. Δεν είναι όλα αριθμοί και οδηγίες αλλά ψυχή και καρδιά... Η Ευρωπαϊκή Ένωση με τον τρόπο που εξελίσσεται έχει ημερομηνία λήξης και μάλιστα πολύ σύντομη...
Εφημερίδα  το  Βήμα      20/08/2011


Δεν υπάρχουν σχόλια: