Βασίλης Βασιλικός «Ελληνικότητα σημαίνει νοσταλγία»

Η ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;

Ως Ελλην της ημι-διασποράς (έζησα τα μισά χρόνια της μέχρι τώρα ζωής μου εκτός Ελλάδος), είχα ορίσει παλιά, το 1963, την Ελλάδα ως χώρα όπου όσοι ζουν θέλουν να φύγουν και όσοι φεύγουν ένα θέλουν, ένα ποθούν : να επιστρέψουν.

Τώρα, έπειτα από πενήντα χρόνια σχεδόν, έχω πεισθεί ότι το αίσθημα ή η συνείδηση της ελληνικότητας συνοψίζεται σε δύο λέξεις που καταλήγουν σε μία : στο άλγος του νόστου, δηλάδη τη νοσταλγία για κάτι που δεν υπάρχει και θα το θέλαμε πολύ να υπάρχει.

Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.

Το φρεσκοασβεστωμένο ξάσπρο ξωκλήσι «στου γλαυκού το γειτόνεμα».

Η υπέροχη εκδοχή του Έλληνα.

Εκείνου που λέει σε εκείνον που του χρωστά : «Χε… τα λεφτά, η φιλία μετράει».

Αυτό που με χαλάει.

Ο πιθηκισμός ξένων προτύπων συμπεριφοράς που δεν έχουν καμία σχέση με την αγροτική ή προσφυγική καταγωγή μας, ο μαϊμουδισμός με άλλα λόγια που παράγει προϊόντα - «μαϊμούδες», μη ανταγωνιστικά, σε σχέση με εκείνα των ουραγκοτάγκων, και επιβεβαιώνει έτσι, δυστυχώς, τη θεωρία του Δαρβίνου «περί εξελίξεως των ειδών».

Προσόν ή μειονέκτημα να είσαι Έλληνας σήμερα;

Προσόν αναμφισβήτητα, διότι παντού ο Έλληνας είναι επιτυχημένος, υπό την προϋπόθεση ότι ζει και δραστηριοποιείται εκτός της πατρίδος του.

Παράγει πολιτισμό ο Έλληνας της νέας εποχής ή μένει «προσκολλημένος» σε μια ρητορική ελληνικότητα;

Μόνο αυτό παρήγε πάντα, ως συνέπεια του πόλις - πολίτης - πολιτική - πολιτισμός. Από τη στιγμή όμως που η «πόλις» έγινε «άστυ», παράγει αστυνόμους και αστυφύλακες, τροχονόμους και χωροφύλακες. Δηλαδή, μια «ρητορική ελληνικότητα» με θλιβερή κατάληξη στους «Ελληναράδες». Όπως, ας πούμε, συμβαίνει στο ποίημα του Γιώργου Χουλιάρα με τίτλο «Επαρχιώτης ποιητής μεταφράζει»: «Life is short / Art  is  long: Η ζωή είναι σύντομη / η Αρτα είναι μακριά».

Με ποια ταυτότητα οι Έλληνες περιέρχονται το  σύγχρονο κόσμο;

Με την ταυτότητα ενός προπατορικού DNA που περιέχει ολίγον Οδυσσέα, ολίγον Αχιλλέα, ολίγον Μεγαλέξαντρο και πολύ, μα πάρα πολύ, Βέγγο.

Το ελληνικό μου «γιατί» κι ένα «πρέπει» που πέταξα.

«Γιατί»  γεννήθηκα σε λάθος χώρα  που «πρέπει» να μη ζω σε αυτήν;

Ο Έλληνας ποιητής μου.

Ο Κώστας Καρυωτάκης.

Η αδιαπραγμάτευτη ελληνική αλήθεια μου.

Η ελληνική γλώσσα. Δεν έγραψα ποτέ σε άλλη, ενώ θα μπορούσα.

Η οδός των Ελλήνων στον παγκόσμιο χάρτη - ορίστε την.

Η οδός των Ελλήνων στον παγκόσμιο χάρτη, που θα ξεκινούσε από του Μακρυγιάννη (νυν Μουσείο της Ακρόπολης) για να φτάσει στον Ελευθέριο Βενιζέλο (νυν αεροδρόμιο), θα μπορούσε να περιέχει τα οδόσημα, ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο• ενδεικτικά προτείνω τους Καραθεοδωρή (μαθηματικά), Παπανικολάου (pap-test ιατρική), Βιζυηνό, Παπαδιαμάντη, Καβάφη, Καζαντζάκη (λογοτεχνία), Δημήτρη Μητρόπουλο, Μαρία Κάλλας, Ιάννη Ξενάκη (μουσική), Ωνάση, Νιάρχο, Γουλανδρή (εφοπλισμός), την εθνική μας ομάδα στο Euro του 2004 και τον Νίκο Γκάλη.

kathimerini.gr

Άννα   Γριμάνη

 

Βασίλης   Βασιλικός,  Συγγραφέας  

Μέχρι σήμερα έχει γράψει περίπου 80 βιβλία, μυθιστορήματα, νουβέλλες, διηγήματα, θεατρικά, ποίηση, από τα οποία γνωστότερα είναι: "Η Μυθολογία της Αμερικής", "Το ψαροντούφεκο", "Θύματα ειρήνης", "Οι φωτογραφίες", "Ζ", ο "Ιατροδικαστής", ο "Θάνατος του Αμερικάνου" κ.ά. 

Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις και μεταξύ άλλων με τον τίτλο του Officier des Arts et des Lettres από τη Γαλλική Δημοκρατία.