Η «καραμέλα» των πολιτικών

Διαδραστικές  ασκήσεις  στο  τέλος  του  κειμένου 

Το βιογραφικό δεν βοηθάει τους νέους να βρουν δουλειά. Σύμφωνα με έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών («Κοινωνικό Κεφάλαιο και Εύρεση Εργασίας», Ανδρομάχη Χατζηγιάννη) που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, το βιογραφικό χάρισε δουλειά μόνο στο 1,6% των Ελλήνων πτυχιούχων. Οι υπόλοιποι που βρήκαν δουλειά (το 42,9% του δείγματος), το κατόρθωσαν είτε γιατί οι γονείς τους «χτύπησαν πόρτες» είτε διότι μεσολάβησαν λοιποί συγγενείς, φίλοι και γνωστοί. Άδικα στέλνουν οι απόφοιτοι ΑΕΙ σε ιδιωτικές εταιρείες και επιχειρήσεις βιογραφικά «πλούσια» σε μεταπτυχιακούς τίτλους και πτυχία ξένων γλωσσών. Αν δεν υπάρξουν ταυτόχρονα και «συστάσεις» (παρακάλια ή πιέσεις) από ένα πρόσωπο επιρροής, έναν πολιτικό, κάποιον φίλο του αφεντικού ή υψηλόβαθμου υπαλλήλου της εταιρείας, πρόσληψη δεν γίνεται. Δεν είναι ζήτημα ελέγχου της ευρυμάθειας και των προσόντων. Είναι  θέμα  «παράδοσης», «καθεστώτος».

Στη χώρα μας η ευνοιοκρατία και ο νεποτισμός δεν άφησαν ποτέ σοβαρά περιθώρια σε έναν αξιοκρατικό τρόπο επιλογής προσωπικού ή οργάνων. Η διαπλοκή, συνακόλουθη του κομματισμού, αποτελούσε πάντα το ισχυρότερο μέσο για τη στερέωση της εξουσίας. Στα βουλευτικά και τα υπουργικά γραφεία «εκτράφηκε» η ρουσφετολογία, «εγκαθιδρύοντας» τη δικτατορία των ευνοούμενων, την τυραννία των μεσαζόντων, που οδήγησαν σε μια άνομη κοινωνία με προσωποπαγείς σχέσεις και μηδενική εμπιστοσύνη στους θεσμούς και στις διαδικασίες κρίσεων και επιλογών.

Το ρουσφέτι δεν αποτελεί μόνο φαινόμενο του Δημοσίου, έχει διαποτίσει όλο το σύστημα, συμβιώνει με το σύστημα, τρέφεται και γιγαντώνεται από το σύστημα. Δεν υπάρχει χώρος χωρίς κρύπτες συναλλαγών και πελατειακά δίκτυα. Ο πολίτης σε όλες τις περιπτώσεις (εγγραφές σε καλά σχολεία, μετεγγραφές, στρατιωτικές μεταθέσεις, προσλήψεις...) αναζητεί το μέσο, τις μυστικές διόδους, τις παρακαμπτήριες εισόδους.

Είναι μια «παράδοση» που τορπιλίζει τη δημοκρατία, τις ίσες ευκαιρίες για όλους, την αξιοκρατία. Κι αν και υπάρχει ευρύτατη κοινωνική συναίνεση ως προς τη διάγνωση της κατάστασης, ουδείς επιθυμεί να την ανατρέψει – οι μη συμμορφούμενοι με τους άτυπους κανόνες του παιχνιδιού όχι απλώς θέτουν εαυτόν εκτός παιδιάς, αλλά και χαρακτηρίζονται οι «αφελείς» της υπόθεσης. Έτσι κανείς δεν μιλάει για αξιοκρατία, είναι μια λέξη που χρησιμοποιούν  μόνο οι πολιτικοί. Όχι παραδεχόμενοι την αναξιοκρατία, για την οποία είναι υπεύθυνοι, αλλά υποσχόμενοι ότι όλα θα αλλάξουν (δηλαδή θα μείνουν ίδια) αφήνοντας τους πάντες αδιάφορους και κυρίως όσους λαφυραγωγούν το σύστημα σε βάρος των υπόλοιπων.

Τασούλα   Καραϊσκάκη

Εφημερίδα  Καθημερινή

Άσκηση

Να  επιλέξετε  τη  σωστή  απάντηση

1.   Στην  πρώτη  παράγραφο  του  κειμένου ( " Το  βιογραφικό ... καθεστώτος ") εντοπίζονται  οι  εξής  τρόποι  πειθούς  :
   Α. Επίκληση  στη  λογική  και  στο  συναίσθημα 
   Β. Επίκληση  στη  λογική  και  επίθεση  στο  ήθος  του  αντιπάλου
   Γ. Επίκληση  στην  αυθεντία  κια  επίκληση στο  συναίσθημα
   Δ. Επίκληση  στο  ήθος  του  πομπού   και επίκληση  στη  λογική
   Απάντηση Α
2. Οι  φράσεις  του  κειμένου  "χτύπησαν  πόρτες"  και  "πλούσια" (στην  α΄ παράγραφο)   βρίσκονται  εντός  εισαγωγικών   γιατί : 
   Α. Ο  λόγος  είναι  μεταφορικός
   Β. Υπάρχει  ειρωνεία 
   Απάντηση Α
3. Στην   τελευταία   παράγραφο   του  κειμένου και  συγκεκριμένα  στο  χωρίο  ( " Έτσι κανείς δεν μιλάει για αξιοκρατία ... όσους λαφυραγωγούν το σύστημα σε βάρος των υπόλοιπων..")  ο  κύριος   τρόπος  πειθούς  είναι   :
   Α. επίθεση  στο  ήθος   του  αντιπάλου
   Β. επίκληση στο  συναίσθημα 
   Απάντηση Β