Βαθμός δυσκολίας του κειμένου : 1 2 3 4
Συντακτικό φαινόμενο : Υποκείμενο Απαρεμφάτου
Κείμενο
Βούλομαι δὲ περὶ τῆς τῶν λόγων παιδείας ὥσπερ οἱ γενεαλογοῦντες πρῶτον διελθεῖν πρὸς ὑμᾶς. Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν φύσιν ἡμῶν ἔκ τε τοῦ σώματος συγκεῖσθαι καὶ τῆς ψυχῆς· αὐτοῖν δὲ τούτοιν οὐδεὶς ἔστιν ὅστις οὐκ ἂν φήσειεν ἡγεμονικωτέραν πεφυκέναι τὴν ψυχὴν καὶ πλείονος ἀξίαν· τῆς μὲν γὰρ ἔργον εἶναι βουλεύσασθαι καὶ περὶ τῶν ἰδίων καὶ περὶ τῶν κοινῶν͵ τοῦ δὲ σώματος ὑπηρετῆσαι τοῖς ὑπὸ τῆς ψυχῆς γνωσθεῖσιν. Οὕτω δὲ τούτων ἐχόντων͵ ὁρῶντές τινες τῶν πολὺ πρὸ ἡμῶν γεγονότων περὶ μὲν τῶν ἄλλων πολλὰς τέχνας συνεστηκυίας͵ περὶ δὲ τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχὴν οὐδὲν τοιοῦτον συντεταγμένον͵ εὑρόντες διττὰς ἐπιμελείας κατέλιπον ἡμῖν͵ περὶ μὲν τὰ σώματα τὴν παιδοτριβικὴν͵ ἧς ἡ γυμναστικὴ μέρος ἐστὶν͵ περὶ δὲ τὰς ψυχὰς τὴν φιλοσοφίαν, περί ἧς ἐγώ μέλλω ποιεῖσθαι τους λόγους.
Ἰσοκράτης, Περί τῆς Ἀντιδόσεως 180 - 181
Εισαγωγικό σημείωμα
Στο έργο «Περί τῆς Ἀντιδόσεως» ο Ισοκράτης, με αφορμή μια δίκη αντιδόσεως εναντίον του, διατυπώνει τις απόψεις του για τη ζωή και την παιδεία. Στο συγκεκριμένο χωρίο, γίνεται αναφορά στις δύο υποστάσεις της ανθρώπινης φύσης, στο έργο και τον τρόπο άσκησης καθεμιάς.
Λεξιλόγιο
γενεαλογέω -ῶ : εξετάζω τη γενιά, ανιχνεύω τους προγόνους, βρίσκω και εκθέτω τη γενεαλογία κάποιου.
διέρχομαι : διηγούμαι αναλυτικά
σύγκειμαι : συναποτελούμαι
αὐτοῖν δὲ τούτοιν : αὐτῶν δε τούτων
οὐδεὶς ἔστιν ὅστις : κανείς
οὐ φημί : αρνούμαι
οὐ φημί : αρνούμαι
ἡγεμονικός, ή, όν : ο κατάλληλος να διοικεί, να διευθύνει
βουλεύομαι : σκέφτομαι, κρίνω αποφασίζω
οἱ γεγονότες : αυτοί που έχουν γεννηθεί, που έχουν ζήσει
συνεστηκυίας : συνίσταμαι
πολλὰς τέχνας συνεστηκυίας : να έχουν υπάρξει πολλές τέχνες
διττός : διπλός
παιδοτριβική : η παλαιστική τέχνη, η τέχνη της πάλης
μέλλω : σκοπεύω
μέλλω : σκοπεύω
Ανιχνευτικά ερωτήματα
- Σε ποια μέρη διαιρείται η ανθρώπινη φύση και ποιος ο ρόλος του καθενός ;
- Ποιο τρόπο καλλιέργειας του σώματος και ποιο της ψυχής είχαν επινοήσει οι προγενέστεροι ;
Συντακτικές επισημάνσεις
διελθεῖν : τελικό απαρέμφατο σε θέση αντικειμένου στο «βούλομαι»
συγκεῖσθαι : ειδικό απαρέμφατο σε θέση υποκειμένου στο «Ὁμολογεῖται»
τὴν φύσιν : υποκείμενο στο «συγκεῖσθαι»
αὐτοῖν δὲ τούτοιν : γενική διαιρετική
πεφυκέναι : ειδικό απαρέμφατο σε θέση αντικειμένου στο «οὐκ ἂν φήσειεν»
ἡγεμονικωτέραν καὶ ἀξίαν : κατηγορούμενα
πλείονος : γενική της αξίας
ἔργον εἶναι : ειδικό απαρέμφατο σε θέση υποκειμένου σε εννοούμενο λεκτικό ή δοξαστικό ρήμα ( φημί, οἴομαι )
βουλεύσασθαι, ὑπηρετῆσαι : τελικά απαρέμφατα σε θέση υποκειμένου στο « ἔργον εἶναι»
τοῖς γνωσθεῖσιν : αντικείμενο στο «ὑπηρετῆσαι»
τῶν γεγονότων : επιθετική μετοχή σε θέση γενική διαιρετική
συνεστηκυίας, συντεταγμένον : κατηγορηματικές μετοχές
εὑρόντες : χρονική μετοχή
τὴν παιδοτριβικὴν, τὴν φιλοσοφίαν : επεξηγήσεις στο «ἐπιμελείας»
Μετάφραση
Θέλω, σε ότ,ι αφορά τη ρητορική ικανότητα, να μιλήσω πρώτα αναλυτικά, όπως αυτοί που ασχολούνται με γενεαλογίες. Όλοι ομολογούν λοιπόν ότι η φύση μας αποτελείται από το σώμα και την ψυχή. Από αυτά τα δύο κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η ψυχή είναι από τη φύση της η πιο κατάλληλη να διευθύνει και ότι έχει μεγαλύτερη αξία. Γιατί έργο της ψυχής είναι να αποφασίζει για τις ατομικές και τις δημόσιες υποθέσεις, ενώ του σώματος να εκτελεί όσα αποφασίστηκαν από αυτή. Έχοντας λοιπόν έτσι αυτά, βλέποντας κάποιοι από αυτούς που έχουν ζήσει πριν από μας ότι για άλλους τομείς είχαν δημιουργηθεί πολλές τέχνες, ενώ για το σώμα και την ψυχή δεν είχε συσταθεί κάτι τέτοιο, βρήκαν δύο είδη φροντίδας και μας τις άφησαν ως κληρονομιά. για τα σώματα την τέχνη της πάλης, της οποίας είναι μέρος η γυμναστική, και για τις ψυχές τη φιλοσοφία, στην οποία σκοπεύω να αναφερθώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου